Karel de Stoute.

(Fr.: Charles le Téméraire) (Dijon 10 nov. 1433 – Nancy 5 jan. 1477), hertog van Bourgondië, Brabant, Limburg en Luxemburg, graaf van Vlaanderen, Artesië, Henegouwen, Holland en Zeeland, markgraaf van Namen, enige zoon van Filips de Goede en Isabella van Portugal, voerde aanvankelijk de titel graaf van Charolais. Karel deed zijn eerste krijgservaringen op in 1452 tijdens de Gentse opstand.
In 1457 kwam het tot een conflict tussen hem en zijn vader wegens de toenemende invloed op diens beleid van de heren van Croÿ. Door toedoen van deze laatsten verkocht Filips in 1463 de bij de Vrede van Atrecht (1435) verkregen Sommesteden terug aan de Franse koning Lodewijk XI, wat een totale breuk met Karel tot gevolg had.
In 1465 kwam de verzoening tussen vader en zoon tot stand. Karel werd tot luitenant-generaal aangesteld en deed de Croÿs het hof verlaten. Nog in 1465 nam hij deel aan de zgn. oorlog van de Ligue du Bien Public, die de macht van Lodewijk XI wilde breken, waardoor hij de Sommesteden opnieuw onder Bourgondisch gezag kon brengen. Daarna nam hij het op tegen de met Frankrijk verbonden Luikenaars. Na de verwoesting van Dinant (1466) en een overwinning bij Brustem (1467) veroverde hij op 30 okt. 1468 Luik (met o.m. de strijd tegen de 600 Franchimontezen, waardoor het prinsbisdom in feite een Bourgondisch protectoraat werd. Intussen was hij op 15 juni 1467 zijn vader opgevolgd.